من خوش‌حالم.

این هفته تو جلسه‌ی قصه‌خوانی بخش کودکمون یه کتاب درباره‌ی خوشحالی خوندیم.

جلسه‌ی خیلی دلچسبی بود. ما اجازه دادیم تک‌تک بچه‌ها از چیزهایی که خوشحالشون می‌کنه حرف بزنن، بعضی‌ها به ما نشون دادند وقتی که خوشحال می‌شن چیکار می‌کنن و راجع به این حرف زدیم که چه کنیم آدم‌های غمگین خوشحال بشن.

تصمیم گرفتیم دو جلسه قصه‌خوانی در ماه بچه‌های زیر هفت سال رو مدیریت کنیم و حتما یکی از جلسات رو بپردازیم به احساسات و عواطف بچه‌ها. یه قصه راجع به همون حس بخونیم و اجازه بدیم هرچی که دوست دارند بگند و جلسه‌ی دوم هم یه قصه‌ی خیال‌انگیز بخونیم و اجازه بدیم تخیل بچه‌ها هرجایی که دوست داره پرواز کنه.

این آقایی که تو عکس پایین می‌بینین امیرعلی هستند، رییس جمهور آینده. معتقده رییس جمهور شدن با خودش یه عاااالمه خوشحالی میاره و اینم ژست بعد از رییس جمهور شدنشه.

ترنم هم پنج‌شنبه‌های قصه‌خوانی به عشق کتابخانه از خواب پا می‌شه و صبحانه خورده و نخورده خودش رو زودتر از همه می‌رسونه کتابخانه. کتاب خوندن باعث خوشحالیشه. اینم نقاشی‌ایه که کشیده، دو تا سیاهپوست خوشحال. البته ترنم خودش می‌گه دو تا اسم دیگه هم داره: سارا و ابوالفضل.

تو این جلسات دو تا چیز رو همیشه دوست دارم یکی وقتی می‌بینم بچه‌ها حین کتاب خوندن همه چشم شدند و گوش، زل زدند به تصاویر و کنده شدند از این دنیا و دومی وقتی پایان قصه آزادند که هر کاری بکنند، بازی، نقاشی، ولو شدن رو زمین، غرغر زدن به هم، باهم خندیدن و و و. قشنگ‌ترین بهم‌ریخته‌گی دنیا همین بهم‌ریختگی اتاق کودک کتابخانه‌ی ما بعد از هر جلسه‌ی قصه‌خوانیه.

پی‌نوشت: کتاب‌های زیادی تو بازار هست که به احساسات و عواطف بچه‌ها می‌پردازند و مناسب گروه‌های سنی مختلف نوشته شدند، کتاب‌هایی که یا مستقیم از هر کدوم از حس‌های ما آدم‌ها حرف می‌زنند یا در قالب داستان، اون‌ها رو به بچه‌ها می‌شناسونند. ما کتاب زیر رو انتخاب کرده بودیم:

من خوش‌حالم/ کارن برایانت‌مول؛ تصویرگر مایک گوردن؛ مترجم قاسم کریمی .- تهران، قدیانی، کتاب‌های بنفشه، 1395. (احساس‌های تو؛ 5)

بازدید دانش‌آموزان از کتابخانه

روز یکشنبه ما میزبان تعدادی دانش‌آموز کلاس ششمی از یکی از روستاهای اطراف رشت بودیم. باهم تو کتابخانه چرخیدیم و از بخش‌های مختلف کتابخانه دیدن کردیم و کارکرد هر بخش رو یاد گرفتیم. 

از لبخندهایی که موقع خداحافظی به لب داشتند به نظر میومد روز خوبی رو گذرونده باشند. امیدوارم که اینطور بوده باشه.

پنج‌شنبه‌های پر قصه

قرار شده از این‌به‌بعد پنج‌شنبه‌ها یک هفته درمیان برای بچه‌های زیر 7 سال کتابخونه‌مون برنامه‌ی قصه‌خوانی ترتیب بدیم و هر دفعه یه قصه‌ی شنیدنی دورهم بخونیم و راجع بهش نقاشی بکشیم، کاردستی درست کنیم و کلی کار خلاقانه‌ی دیگه.

اینم از برنامه‌ی این هفته‌ی ما:

پی‌نوشت: تصمیم داریم برای برگزاری قصه‌خوانی بچه‌های بالای 7 سال هم برنامه‌ریزی کنیم و خیلی زود برنامه‌ی اون عزیزان رو هم همین‌جا اطلاع‌رسانی می‌کنیم. منتظر باشید.

روز شلوغ کتابخانه ما

همونطور که وعده داده بودیم روز پنج‌شنبه مراسم افتتاحیه‌ی نمایشگاه نقاشی ریحانه و فاطمه‌ی عزیز برگزار شد و به همین مناسبت کلی دوست جدید به کتابخانه‌ی ما اومدند و ساعات خوشی رو در کنار هم گذروندیم.

بساط یادگاری نوشتن واسه نقاش‌های کوچولوی ما هم گرم بود.

اینم از هنرمندای کوچولوی ما و مامان زحمت‌کش‌شون.

بعد از تماشای کارها دورهم نشستیم و قصه خوندیم. «چه کسی آقای صورتی را می‌شناسد؟». این کتاب واسه فهموندن تاثیر رنگ‌ها روی حال آدم‌ها بی‌نظیره.

وقتی قصه رو می‌خوندم بچه‌هایی که کم‌حوصله‌تر بودند و ولو شده بودند کف اتاق، آروم آروم بلند شدند و نشستند؛ اونایی که با بغل‌دستی‌شون پچ‌پچ می‌کردند ساکت شدند؛ وقتی با آقای پلیس دنبال آقای صورتی می‌گشتیم، چشم همه‌ی بچه‌ها برق می‌زد؛ وقتی تک‌تک آدم‌های توی قصه از رنگ موردعلاقه‌شون گفتند بین بچه‌های کتابخانه‌ی ما هم هم‌همه شد: صورتی، آبی، بنفش، زرد و و و.

این کتاب نه فقط برای بچه‌ها که برای آدم بزرگ‌ها و دنیای خاکستری‌شون هم پرفایده‌ست.

چه کسی آقای صورتی را می‌شناسد؟/ طراح داستان و تصویرگر رضا دالوند؛ نویسنده مژگان کلهر .- تهران: افق، کتاب‌های فندق، 1394.