پنج‌شنبه‌های کتابخانه ما (7 دی 96)

‌‌پنج‌شنبه‌ها با کتاب (قصه‌خوانی برای بچه‌های بالای ۷ سال) 

«رامون» عاشق نقاشی کشیدنه. همیشه و همه‌جا و از همه چیز نقاشی می‌کشه. یه روز برادر بزرگ‌ترش نقاشی‌ش رو مسخره می‌کنه. رامون دلسرد می‌شه و نقاشی‌کشیدن رو کنار می‌ذاره؛ اما هنوز کسی هست که نقاشی‌هاش رو دوست داره ... 

امروز کلی باهم حرف زدیم. راجع‌به آدم‌هایی که با حرفاشون، با برخوردهاشون و با مسخره‌کردن‌هاشون باعث می‌شند ما انگیزه‌ی لازم رو برای انجام کارهایی که دوست داریم، از دست بدیم. 

امروز بچه‌ها تجربه‌هاشون رو در این‌باره باهم به اشتراک گذاشتند. امروز بچه‌ها از برخوردهای دلسردکننده‌ی پدرمادرها، خواهربرادرها، معلم‌ها و دوستان‌شون گفتند.

آخر کار هم تصمیم گرفتیم از روش رامون یعنی روش «یک جورهایی مثل ...» استفاده کنیم و نقاشی بکشیم یا بنویسیم. با این روش بچه‌ها اجازه دادند خط‌ها و کلمه‌ها بدون نگرانی از ذهن‌شون آزاد بشه و بپره رو کاغذ. بچه‌ها با این روش «حس‌»ها رو نقاشی کردند. ناراحتی، درگیری، حتی بوی نون تازه و و و.

مدادرنگی‌ها رو می‌بینید اون وسط

احسان مهربان و قشنگم جلسه‌ی قبل متوجه شد مدادرنگی‌های کتابخونه همه کوچولو شدند، این دفعه مدادرنگی‌هاش رو با خودش آورد و به کتابخونه هدیه کرد.

اینم یه هدیه‌ی دیگه از طرف احسان.

پرچم ایران که با سفال درست کرده.

آی قصه قصه قصه

 (قصه‌خوانی برای بچه‌های زیر ۷ سال) 

یه قصه‌ی قدیمی منظوم که با زبانی ساده و تصاویری شاد مفاهیمی مثل «کار»، «تنبلی» و «همکاری» رو به بچه‌ها آموزش می‌ده و البته در کنارش بچه‌ها رو با فرایند تولید نان از کاشت گندم تا پای تنور آشنا می‌کنه. 

ما امروز به کمک کوچولوها یه نمایش هم از روی قصه بازی کردیم.

اینم منم.