زنگ کتاب‌خوانی

در طول سال تحصیلی، علاوه بر مدارس نزدیک کتابخانه، چند باری مهمان یکی از مدارس منطقه‌ی لاکان رشت بودم. امروز تو این روزهای پایانی سال به یکی دیگه از کلاس‌های مدرسه سر زدم و باهم کتاب خوندیم. از در حیاط که وارد شدم چند تا از کوچولوهایی که تو جلسات قبل براشون کتاب خونده بودم، دور آب‌خوری جمع شده بودند. باورتون نمی‌شه واکنش‌شون به دیدن دوباره‌ی من اونقد برام جالب بود  و "خانم کتابخونه" گفتن‌های مکرر توام با هیجان‌شون اونقدر بهم چسبید که یه ذره شکی که از مفید بودن این کار تو دل داشتم، پر کشید و رفت.

موقع خداحافظی برگشته بودم رو به خانم معلم‌شون که دیدم یه چیزی از پشت چسبید به دامن مانتوم. بدون این‌که حرفی بزنه نقاشی‌ش رو گرفت سمتم و بهم هدیه داد. چرا بچه‌ها اینقدر خوبند؟!!!